‘Het personeel was erg belangrijk voor de Ringers chocoladefabriek’

17 juli '23

Kersenbonbons, smaakvolle chocoladerepen, indrukwekkende suikerwerken en chocolade voor diabetici: dat is waar Ringers vroeger en vandaag de dag om bekend staat. Een waar begrip in Alkmaar en dat is niet zonder reden. De Ringers chocoladefabriek was ooit de grootste werkgever in de omgeving met oog voor kwaliteit en hart voor haar werknemers. Wij blikken terug op de rijke geschiedenis van de fabriek én gaan in gesprek met Gea de Rooij, de kleindochter van Theo Ringers.

Een stukje geschiedenis

De Ringers chocoladefabriek vindt haar oorsprong in 1905, het jaar waarin Hendrik ‘Henk’ Ringers het bedrijf oprichtte. Zijn broer Theodoor ‘Theo’ trad in 1907 toe tot de directie. Het bedrijf startte klein, met ongeveer 5 werknemers in Alkmaar. De chocolade werd al snel een groot succes. Henk en Theo moesten op zoek naar een grotere fabriekslocatie, dus verhuisden ze naar Rotterdam.

Mede door de activiteiten van Han en Jan, de zonen van Theo, ontstond een aanzienlijke export in Europa en Amerika. Ringers groeide, maar de uitbreidingsmogelijkheden in Rotterdam bleken beperkt. Ze keerden terug naar Alkmaar, waar de familie een flink stuk grond kocht aan het Noordhollandsch Kanaal. In 1920 startte de bouw van de nieuwe cacao- en chocoladefabriek. Na het grote bombardement in 1940, waarbij de fabriek in Rotterdam compleet verloren ging, besloten de broers de volledige productie weer vanuit Alkmaar te organiseren.

Als kind in de chocoladefabriek

Gea de Rooij is de kleindochter van Theo Ringers. In haar jeugd bracht ze veel tijd door bij haar opa in de fabriek. “Als kind kwam ik iedere week in de chocoladefabriek. Dan vertelde ik mijn grootvader hoe het was op school en kreeg ik chocolaatjes mee voor mijn vriendinnen. Daar moest ik dan wel wat voor doen, dus hielp ik twee uurtjes mee met inpakken aan de lopende band. Iedereen die er werkte was altijd zo lief!”, vertelt Gea enthousiast. “Wat ik altijd terugkrijg, is dat er veel aandacht was voor het personeel.

Het sinterklaasfeest was ieder jaar een hoogtepunt. Sint en Piet gingen met cadeautjes thuis langs bij de kinderen van het personeel. En in de tijd dat de kersen rijp waren, werden deze met grote vrachtwagens naar de fabriek gebracht. Het personeel en de kinderen mochten dan eerst proeven en zoveel kersen eten als ze wilden voordat ze naar de fabriek gingen voor de productie. Mijn moeder had veel contact met de inpakmeisjes in de fabriek. Zij werkten vijf dagen per week aan de lopende band. Mijn moeder regelde een cursus voor hen op zaterdag waar aandacht werd besteed aan kunst, muziek en huishoudelijke zaken. Op die manier kwam er meer belangstelling voor mogelijkheden in de toekomst.”

Hart voor de werknemers

Dat de geschiedenis van Ringers tot op de dag van vandaag nog steeds leeft, bewijzen de verhalen van Gea de Rooij wel: “Laatst werd ik gebeld door een meneer uit Sint Pancras. Hij vertelde dat hij niet zo lang meer te leven had, maar vroeg mij langs te komen omdat hij me graag iets wilde geven. Ik ben natuurlijk gegaan. Hij vertelde dat zijn vader in de Ringersfabriek in Rotterdam werkte. Toen die werd platgebombardeerd, mocht zijn vader gaan werken in de fabriek in Alkmaar. Er werd een huis voor hem gezocht en hij kreeg de mogelijkheid om een opleiding te volgen tot patissier. Vervolgens heeft hij zijn hele leven bij Ringers gewerkt. Bij zijn afscheid kreeg hij een boek met herinneringen en veel foto’s van zijn loopbaan. Dat boek wilde hij graag aan mij geven als aandenken. Dat vind ik heel bijzonder.”

Verzet tijdens de oorlog

De Ringersfabriek speelde een belangrijke rol in de Tweede Wereldoorlog. “In de oorlog was er een gaarkeuken in de fabriek, waar mijn moeder het hoofd van was. Deze zat in het voorgedeelte, waar vaak Duitse soldaten kwamen voor controles. In het achterste gedeelte zaten onderduikers. Ik heb begrepen dat daar een gangenstelsel aanwezig was waar mensen in konden schuilen”, vertelt Gea. “Er heeft een keer verraad plaatsgevonden tijdens de oorlog waardoor mijn grootvader werd opgepakt. Hij heeft toen een tijd in de gevangenis gezeten, maar is gelukkig vrijgelaten. Mijn grootvader moest vervolgens met kerst chocolade maken voor de Duitsers, terwijl dat nauwelijks meer gedaan werd omdat er geen cacao was. Ik weet niet zeker of dat ook met zijn vrijlating te maken had. Hij heeft dit gedaan, maar wel door alles in tweeën te delen, zodat zijn medewerkers ook nog een keer een stukje chocolade kregen in deze tijden van schaarse.”

Oom Frits, een andere broer van Gea’s grootvader, was tijdens de Tweede Wereldoorlog brandweercommandant. Hij speelde tevens een grote rol in het bevrijden van mensen. Gea vertelt: “Brand was iets waar Duitsers angstig voor waren, dus als brandweercommandant waren ze erg voorzichtig met je. Op een gegeven moment werd een van de brandweermannen van mijn oom meegenomen en op een boot gezet naar Duitsland. Daar is hij toen heel erg boos om geworden. Hij riep: ‘als er brand komt, dan ben ik er niet, want jullie hebben mijn brandweerman meegenomen’. Er ontstond paniek, waarna oom Frits hem van de boot mocht halen. Hij is toen naar de haven van Amsterdam gegaan en heeft zijn brandweerman van de boot gehaald. In zijn huis hing later een schilderij van een grote boot, als herinnering aan dit dappere verhaal.”

Oog voor kwaliteit

In de Ringersfabriek was altijd veel bedrijvigheid. Er werd hard gewerkt en kwaliteit stond hoog in het vaandel. De cacaobonen werden nauwkeurig geselecteerd zodat de beste chocoladesmaak ontstond. Gea deelt een mooie herinnering met ons: “Mijn grootvader werkte in de vakanties altijd door. Kennelijk was de fabriek dan dicht. Na de vakantie kwamen de vertegenwoordigers terug en vroegen mijn grootvader of hij een fijne vakantie had gehad. Als ze hem vroegen waar hij was geweest vertelde hij altijd: ‘Côte de Kanaal’, waarop de vertegenwoordigers antwoordden: ‘O, heerlijk, Frankrijk!’. Maar mijn opa had een strandstoel en woonde op de Noorderkade, naast de fabriek. Hij zette zijn strandstoel neer en zat aan het kanaal te werken. Daar moest ik als kind altijd vreselijk om lachen.”

Nieuw leven

De historische plek waar vroeger de zoete geur van verse cacao niet weg te denken was, komt opnieuw tot leven in Ringers. Op deze unieke locatie komen in totaal 273 nieuwbouwappartementen. “Het spreekt me enorm aan, met name voor mijn grootvader, om te zien en te horen dat de naam Ringers nog leeft. Heel bijzonder”, vertelt Gea.

Start verkoop eerste fase

Donderdag 27 juli is de verkoop gestart van de eerste fase. Heb jij interesse? Schrijf je dan snel in door jouw favoriete woning toe te voegen aan je voorkeurslijst in je Mijn Eigen Huis account of via de pagina woningen.